Posts

Posts uit januari, 2017 tonen

Voorbij het denken

​ Het denken is een absurd iets want we zeggen: het universum begon met de 'big bang'. Wat was er dan voor de 'big bang'? "Thought is not the answer to our quest for thruth. If i would ask you: 'what was there before the big bang' and you would answer me, you clearly haven't got any notion" Wat met deze uitspraak bedoeld wordt is dat het denken nooit voorbij zichzelf kan komen. denken is en blijft denken en zal altijd in die 'setting' zijn ding doen. Wil je de wereld echt gaan begrijpen of gaan zien (horen, voelen, ruiken proeven) dan zal je voorbij het denken moeten gaan en gewoonweg dingen moeten doen. In de actie zit dus de deur naar de realiteit in de breedste zin van het woord.

Mijn kleine ik

​ Mijn kleine ik, is dat wat mij zegt dat wat jij bent dat is niet echt Dat wat werelds lijkt is met leugens verrijkt en daarna weggezet in het hoofd van het net Ik hoor je nu vragen zijn dit dan niet allemaal vlagen van waanzin en van dwaling? Ik leer nu te kijken met andere ogen dan ik deed Ik kijk nu meer en weet dat ik weet Ik zie de sluiers van illusie en geweld ze zijn ons aangemeten er in geslagen, ons verteld Ik luister nu verder dan ik kon ik luister nu zonder luister en naar de eeuwige ohm ik voel nu dieper dan ik ooit deed ik voel de natuurlijke juistheid maar ook het leed Ik ben nu dieper gezakt in het kleed van eeuwige duisternis en licht Ik val voorover en ik weet het is de duister wat niet weet dat het licht in al haar luister, voelt en ziet ze weet, het licht is duister in diegene die niet weet maar helder voor de ziener die niet vergeet de ene zin, waar alles om draai

Het geraffineerde Ego

Het ego is zo ongelooflijk geraffineerd in het vinden van dingen om zich toch weer aan je op te dringen dat je er soms helemaal geen erg in hebt. Het is de kunst om steeds beter deze trucjes te doorzien en in een later stadium te voorzien. Wanneer je weet dat er een situatie ontstaat waarbij het waarschijnlijk is dat het ego hier mee aan de haal gaat is het van belang dat je bij jezelf zegt: is dit werkelijk iets waar ik beter van wordt? Is dit wat ik nu ervaar iets wat 'the fabric of the moment' uit balans brengt? Is dit iets wat ik op een later tijdstip voor de geest kan halen en hierbij een geen goed gevoel krijg? Als het antwoord op al deze zaken (of een er van) ja is heb je te maken met een ego interventie. Wat het ego doet is frictie veroorzaken, het doet dit om de reactie-, welke meestal en voorspelbaar zal komen, als een vampier op te zuigen zodat het zich goed voelt. Het ego is namelijk een 'state of mind' waarbij je het gevoel hebt dat je volledig allee

Spiritualiteit beleven

Spiritualiteit is net als iets hebben tussen je tanden, als je het niet weet is het er gewoonweg wel- of niet maar ben je je er niet van bewust.  Zodra je het echter in de gaten krijgt probeer je het net zolang met je tong te pakken te krijgen totdat je zover bent dat je een tandenstoker pakt, pas als je het er uit hebt weten te krijgen merk je hoe het er in zat en wat het met je doet.

Geloven en Weten

"Geloven is verliefd worden op een idee, Weten is één zijn met het idee waarmee het idee oplost een idee te zijn" Mensen hebben altijd ergens een geloof in. Geloof is een van de voorwaarden om te kunnen denken, hoezo? Het denken werkt altijd binnen kaders, deze kaders kunnen allerlei zaken zijn maar wanneer het denken betreft welke de materiële werkelijkheid te boven gaan, zoals metafysische postulaten als 'het leven is (tijd- en ruimteloos)', kan het denken niet meer met die materiële kaders uit de voeten. Er zullen andere kaders aangebracht moeten worden die metafysisch zijn. deze kaders zijn in hun wezen ideeën. In het geval van geloof als instituut worden bepaalde ideeën je ook aangedragen, maar waar het in dat geval op neer komt is dat je daar zo verliefd op wordt dat je je met het idee gaat identificeren. Hoe meer je dit doet hoe moeilijker het onderscheid tussen het idee en je gedachte zelf. In de Advaita is alle denken een introductie van objecte

Een ander zien

Iemand zien kan je alleen vanuit mijn of jouw ‘viewpoint’ in de wereld (Wereldmodel in NLP termen). Dat is het punt van waar uit je de wereld bekijkt door alle filtering en kleuring of andere wijzen heen. Een mens zien is als het bekijken van een ding waaraan je waarde hebt gehangen en waarbij je ook nog re-actie terug krijgt op jouw projectie in de realiteit. Maar dat is niet alles; een mens zien is proberen datgene te vangen wat niet te vangen is. (chi of levens energie) Een mens proberen te zien is als een foto proberen te nemen van een rivier waardoor elk moment opnieuw ander water doorstroomd. Zien zoals jij werkelijk bent kan jij misschien ook niet (net zomin ik dat kan zolang ik nog wordt overstelpt met kleuring en filtering van de realiteit door mijn zintuigen en denken) Ik kan je zien voor zover ik daar toe in staat ben. dat wil niet zeggen dat ik je niet WIL zien maar dat wil alleen maar zeggen dat ik niet in staat ben je te zien zoals jij werkelijk bent. Dit zal

Bewijs

"Wat is een bewijs anders dan dat het een idee is wat een ander idee aannemelijker maakt."

Oordelen

Oordelen betekent dat je je omgeving of de ander niet accepteert zoals die is. Je wil, met andere woorden, dat de omgeving of ander is of doet zoals jij denkt dat het zou moeten.  Zo lang je deze gedachten hebt ben je bezig jezelf actief in de wereld te plaatsen met de gedachte dat wat jij weet of vind 'beter' is dan wat het nu is. Je stopt dus energie in een gedachte die wel- of niet een uitwerking heeft op de realiteit (de wereld waarin wij ons bewegen, puur zoals die is) vanuit het idee dat jij hebt.  Op deze manier hou je geen rekening met de natuur of de ander en leg jij dus jouw realiteit op aan de natuur of de ander. Of dat geaccepteerd wordt is geheel afhankelijk van het oordeel wat je nu hebt en of dit past en werkt op de natuur of de ander op dit moment. Feit is wel dat je met een oordeel iets in beweging zet, je brengt, om het zo maar eens te stellen, een rimpel op het water. 

Uitstellen

Iets uitstellen is een intentie omzetten naar een denk-object wat je in de 'toekomst' plaatst.  Aangezien toekomst alleen in het heden (nu) in het denken bestaat geeft elk onaf object in de toekomst frictie.  Het denken kan namelijk niet met zaken omgaan die niet zijn afgerond en dit soort zaken blijven continue je aandacht vragen.  Aangezien je datgeen je hebt uitgesteld zich in de toekomst bevind geeft dit een dubbele frictie; als eerste is hetgeen het object naar wijst niet afgerond, en ten tweede is het gelegen in de 'toekomst' wat extra denk energie kost om het in stand te houden...

Veronderstellingen

De kracht van veronderstellingen Wanneer wij buiten lopen op straat en we zien mensen, dan veronderstellen we echt niet dat daar misschien AI's (Artificiële Intelligentie) tussen lopen. We veronderstellen dat iedereen die daar loopt menselijk is, leeft en bekend is met de leefwereld zoals wij die met zijn allen hebben bedacht (geleerd vanuit je opvoeding of op school) is het niet best gek dat we met zijn alleen een enorme angst hebben voor al het slechte in de wereld (al die zaken die wij als slecht benoemen zoals misdaan, cybercrime etc.) terwijl wij gewoon met zijn alleen op deze aarde rondlopen zonder dat we weten of er überhaupt AI's buiten rond lopen. Eigenlijk kan ik gewoon heel AI verhaal er uit laten, want wie weet wie of wat al die mensen daar buiten allemaal zijn? Misschien zijn er wel vermomde buitenaardsen bij! Wie zou het zeggen. Als ze echt goed vermomd zijn zouden wij dat van de buitenkant niet kunnen weten. Dus de hele hamvraag komt hier op neer: waarom ve

Denkbeeld

'Wanneer je jezelf definieerd in denkbeelden is dat hetzelfde als je raam vol schilderen. op een gegeven moment zie je er niets meer door, alleen die troep die jijzelf er op hebt gekwakt'

Angst

Jezelf inhouden voor de goede vrede is de angst voor onvrede of geweld Jezelf wegcijferen voor een ander is angst hebben dat de ander iets van je ziet wat niet bevalt Jezelf opblazen is een angst om je werkelijke zelf te laten zien Even zo is het gesteld met een ander niet kunnen uitstaan of zelfs haten, dat is angst om die zaken van jezelf onder ogen komen die ander naar je spiegelt Sarcastisch of cynisch doen naar anderen is de angst om zaken te bekijken die niet stroken met je opvattingen. Zo zie je dat alle gedragingen, die als niet gebalanceerd naar buiten komen, feitelijk hun grond hebben in angst, angst om naar jezelf te kijken en angst om jezelf onbevooroordeeld te accepteren voor wie je bent. Je losmaken van angst begint dus met observatie- en acceptatie van jezelf. Wat opvalt is het feit dat een diep gewortelde angst zich veelal uit in tegenover gesteld gedrag.

Weten en begrijpen

Er is een verschil tussen diegenen die alles menen te weten en zij die begrijpen, de eerste soort komt met allerlei zaken als: 'dit is dit en dat is dat' terwijl de tweede soort je zegt: 'ik weet niet wat dit of dat is, maar ik kan je wel uitleggen wat het niet is' Wat is weten? naar mijn idee kent weten verschillende vormen:  Weten over (iets of iemand) Weten van .. Het verschil in die twee zit hem in het feit dat de eerste vorm een beschrijving is van iets of iemand van buitenaf. dientengevolge daar van kunnen we in deze vorm van weten alleen maar eigenschappen en verrichtingen zoals bijvoorbeeld prestaties opsommen als weten van datgeen In de tweede vorm betreft het een weten van .., doordat het een ervaring of een directe ingeving zoals bijvoorbeeld intuïtie is die je wat verteld over .. meestal betreft dit een persoonlijk ‘ding’ maar dat hoeft niet noodzakelijkerwijs. Wat is dan iets begrijpen? in het woord zit al het woordje grijpen verwerkt wat

One liners (1)

Hoe kun je iets beleven als je je er van afscheid Leven vanuit je ego is als door een prachtig zomers bos lopen met headset een gesprek voeren met een donkere zonnebril op. Superioriteit bestaat alleen in de ogen van de ziende blinden Diegenen die het hardst roepen zijn de horende doven

Liefdesverdriet

Liefdesverdriet kun je zien als je vasthouden aan een 'beeld' wat je buiten jezelf hebt geplaatst. Het is in werkelijkheid jouw liefde voor die ander zoals die hier wordt gerepresenteerd maar welke je nu binnenin jezelf moet vinden omdat het altijd al jouw liefde is geweest.  Liefdesverdriet is dus een les in jezelf vinden , over de pijn heenstappen en afscheid nemen van dat beeld is dus het loslaten van het idee dat je liefde buiten jezelf moet zoeken. Pas als je dit idee kan loslaten zal je die liefde in jezelf terug vinden en wanneer je die gevonden en geaccepteerd hebt zul je ontdekken dat de liefde jou ook terugvind, in alles en iedereen.  En als je dan een speciaal persoon tegen komt die iets in je beroerd weet je dat dat liefde is uit de bron (je zelf) en kun je die in totale overgave met die ander samen beleven.

zin-vol

De wereld is zo mooi als je hem zelf maakt. Wat is het plan van het leven? Het is een gevoel dat het je raakt Zuiver zijn is het beleven. Wij reiken allen diep Naar de kern van het leven

Weten-schap

wat is wetenschap, gezien vanuit een niet geschoolde persoon? Het is in ieder geval een samenstelling van weten en scheppen(?) zoals de meeste mensen het zullen begrijpen is wetenschap een verzamelijk van kennis en ervaringen rondom een bepaald onderwerp. de hoeveelheid kennis en de diepte hier van zal aangeven in welke mate men iemand als een expert zal betitelen. Hoe bouwen de wetenschap op? daar voor moeten we een onderscheid maken tussen persoonlijke kennis en ervaring en tussen mensen gedeelde kennis en ervaring die geaccepteerd is. (vraag: is het geen wetenschap als het brokje kennis niet geaccepteerd wordt?) Dit laatste is weer uit te splitsen in officieel vastgelegde kennis en on-officieel gedeelde kennis (ook wel common sense en wereld- of praktische wijsheid genoemd) wat er verder nog aan vormen van kennis ‘opslag’ bestaat het draait er allemaal om dat het kennis en ervaring betreft welke een praktische waarde heeft en gedeeld (en al-dan-niet) geaccepteer

De boeien van het Ego

De boeien van het ego zijn gemaakt van emoties waarvan angst verreweg de belangrijkste is. Om van deze boeien los te komen is het van belang in te zien wat angst is en waar angst uit bestaat. Angst is het onvermogen om de werkelijkheid onder ogen te zien, ze bestaat uit verdraaiing en manipulaties van de werkelijkheid om je toch vooral niet te laten zien wie jij werkelijk bent. Hiermee is het ook te begrijpen dat de op ego gebaseerde liefde (een relatie waarbij partners het idee hebben dat ze elkaar bezitten wat zich uit in claims en verwachtingen) nooit een toekomst kan hebben.

Leren en afleren

Leren is ervaring opdoen en daarna afleren, wat je  overhoud is inzicht ook wel weten genoemd. Ofwel het is eerst ervaring opdoen, op dat moment denk je het te begrijpen (en daarmee denk je dat je het je eigen hebt gemaakt!) maar pas nadat je deze ervaring weer hebt afgeleerd (en dus inziet dat niets ooit een bezit van iets anders kan zijn) krijg je het volledige inzicht. Dit komt doordat alles twee kanten heeft, binnen- en buiten, licht- en donker, liefdevol- en liefdeloos enz. Pas als je beide kanten hebt doorlopen ontstaat een volledig inzicht, wat op haar beurt ook weer oplost in totaal gewaar zijn.  En dan start de cyclus weer opnieuw Door op deze manier door het leven te gaan bereik je uiteindelijk de leegte waar de Boeddha het over heeft, de leegte overwint daarmee de gehechtheid! Voordat je tot dit punt komt moet je eerst leren doorzien wat denken is- en wat het met ons doet. Ons denken maakt alles tot een object en daarmee wezen- en levenloos   Denken

Ik ben niet wat jij van mij ‘maakt’

Het inzicht ontvalt me vanochtend dat mensen vanaf kleins af aan zichzelf wijs maken dat ze datgene zijn wat ze van zichzelf denken of anders gezegd onze gedachten vormen ons. Dit zegt ons niet dat denken een slecht iets is, nee dit zegt ons alleen dat de inhoud van het denken ons voortduuwt naar datgeen wij van onszelf denken. Wanneer een mens geboren wordt is het één met alles wat ze meemaakt; de hele wereld dat ben jij en jij bent de wereld. Totdat je er achter komt dat de wereld niet reageert op wat jij op dat moment er van wil. Daar ontstaat de eerste splitsing tussen de wereld en datgene ik dan nu ‘het kleine ik’ noem. Deze splitsingen ontvallen je nog vele malen en omdat je nog zo jong bent en weinig invloed uit kan oefenen op je omgeving (je bent nog maar een baby of kleuter) ben je overgeleverd aan de genade van die omgeving en iedereen die zich daar in bevind. Zo bouw je door de jaren heen een zelfbeeld op waarmee jij je identificeert. Dit zelfbeeld word ook vaak ego

Digitale holbewoners

Een van de grootste misvattingen welke ik bijna dagelijks meemaak is die waarbij de veronderstelling naar boven komt dat een ander iets van je wil- of moet hebben. Veelal uitgedrukt als: "wat moet jij van mij!" Deze veronderstelling is geworteld in de diepe overtuiging van binnen (vele) mensen dat 'ik een afgescheiden individu ben van jou' en dat 'ik alleen nu lichamelijk leef van mijn geboorte tot mijn dood'. Dat er niets anders bestaat dan deze materiële werkelijkheid en dat het najagen van eigen gewin een van de geoorloofde consequenties daarvan is. Het geloof in deze vorm van bestaan wordt bevestigd door vele meningen van anderen en door vele wetenschappelijke onderzoeken die dit oordeel lijken te bevestigen. Mensen worden door de hedendaagse media ook overspoeld door informatie die veelal de negatieve aspecten van onze samenleving lijken te benadrukken. Sommige informatie kanalen lijken in mijn ogen doorspekt van deze nadruk op sensatie en angst.