Over de ontwikkeling van de geest

"That knowing of things as they are is called wisdom. It comes from trusting your original mind, which is nothing other than a stable, infinite, open awareness. It is a field of knowing that apprehends instantly when something appears moves or disappears within its vastness. Like the field of the sun’s radiance, it is always present, but it is often obscured by cloud covers, in this case, the self-generated cloudiness of the mind’s habits of distraction, its endless proliferating of images, thoughts, stories and feelings, many of them not quite accurate."

‘Jon Kabat-Zinn’ from the book ‘Coming to our senses’

Met deze quote  zegt Jon Kabat-Zinn ons heel veel, ik ben zo gesteld op deze quote omdat Jon Kabat-Zinn exact weergeeft wat alle zieners en mystici ons al eeuwen vertellen: Wij zijn bewustzijn en dit is het fundament van het universum. Het bewustzijn IS (het kan niet niet zijn) en heeft haar eigen bestaansgrond in het absolute ofwel het on-gemanifesteerde. welke door het denken niet te bevatten is. (het is voorbij het denken)

De geest is de weerspiegeling van het absolute, of on-gemanifesteerde, in het bewustzijn. De geest is altijd rusteloos oftewel in beweging. Deze beweging zien we weerspiegeld in de wereld om ons heen, met andere woorden, de beweging in de wereld om ons heen is de beweging in onze geest.

Het denken (wat een product is van de geest) kan nooit de essentie bereiken het kan er alleen maar omheen cirkelen, het denken kan dus nooit het geheel bevatten maar alleen met een deel er van werken. Om deze reden wordt het denken (foutief) gelijk gesteld met dualisme.

Wat is dualisme? dualisme ontstaat als je ver genoeg inzoomt op een onderwerp zodat je het geheel niet meer kan overzien maar feitelijk is het geen dualisme maar gewoon twee verschillende gezichtspunten of standpunten van één en hetzelfde. Wanneer je uitzoomt op het gekende kom je tot een punt waarop het gekende met minder details als geheel wordt gezien. Met andere woorden details werken dualistisch denken in de hand

Wanneer je een ver genoeg uitzoomt op jezelf kom je uit op het absolute, dat is de les die mensheid moet leren. Dualisme is dus een kwestie van standpunt.

De geest van de moderne mens is net als een stad en de hele geest, van vele mensen zoals jij en ik, is volgebouwd met allerlei bouwwerken. Zolang we dit alles onderhouden (met denken) blijft de stad bestaan maar zodra wij verdwijnen (om wat voor reden dan ook) bijvoorbeeld door meditatie of doodgaan dan vervallen al die bouwwerken en uiteindelijk is ze weer de  natuurlijk staat. verlichting betekend feitelijk terugkeer naar deze natuurlijke staat.

De geest is dus een product van het bewustzijn en als zodanig gebonden aan het standpunt van waar uit het zich bediend. Met de geboorte van de geest (bij de conceptie van een wezen) ontstaat de matrix van het denken (denk aan de film 'the Matrix') gaandeweg vullen we deze matrix met behulp van ervaring, leren en opvoeding.

Wij mensen kunnen de werking van de geest bevatten NADAT we hebben geleerd onze geest te ontwikkelen. Dat is een proces wat elk levend wezen elke keer weer opnieuw moet doorgaan. elk mens moet dus, met andere woorden, leren te denken en daarna afleren te denken wil ze tot verlichting komen.