Ego, over de structuur en de werking

Elke dag ervaren wij als mens in deze wereld dat we deze wereld op een manier beleven en benaderen en we ontdekken dat we daar iets van vinden. Deze manier van de wereld beleven is een niet zuivere beleving van datgene wat 'daarbuiten' is.

De 'naakte werkelijkheid' wordt bezien vanuit ons ik of zelf door allerlei filter mechanismen heen.

Deze filter mechanismen zijn ons gedeeltelijk meegegeven in onze lichamelijke vorm en daar bovenop zijn diverse filters ons meegegeven door onze opvoeding en de sociale leefomgeving waarin wij ons bevinden.

Vanuit deze beleving construeren wij een mentaal wereldbeeld wat wij elk moment van de dag gebruiken. Dit wereldbeeld geeft ons structuur en houvast maar wanneer je je richt op de eigenaardigheden van dit wereldbeeld ontdek je ook dat het de andere kant uit werkt. Het geconstrueerde wereldbeeld gaat, hoe langer je je erin bevind, jouw beeld van de wereld bepalen; feitelijk vervormd het ons beeld van de 'naakte werkelijkheid'.

Met de afgescheidenheid van deze manier van waarneming in engere zin ontstaat een zelf-bewustzijn wat we dan "ik" of persoonlijkheid noemen, dit "kleine ik" wordt ook vaak ego genoemd. Datgeen zich als ik of zelf ervaart is een bundeling van allerlei acties en herinneringen in het bewustzijn van doorleefde momenten.

Wat is dit kleine ik? Het is alles wat je gebruikt om jezelf te definiëren.

Het kleine ik legt een filmpje van gedachten- en emoties over de realiteit heen. Met deze conditionering aanschouwen we de wereld, in de veronderstelling dat dit de werkelijkheid is. Het is echter nogmaals een waan, het is een geconceptualiseerd beeld van de realiteit.

Wij mensen leggen een hele laag over de 'naakte werkelijkheid' heel. Een laag die bestaat uit concepten, ideeën, oordelen, labels, enzovoorts. Wanneer je dit doorzien ontdek je dat wij eigenlijk alleen maar tegen die ideeën concepten labels enzovoort aankijken en niet meer naar de 'naakte werkelijkheid' zoals die daadwerkelijk is. Leren om weer naar de 'naakte werkelijkheid' te kijken betekent dat je alle alle concepten labels ideeën waardeoordelen enzovoorts doorziet voor wat ze zijn en het daar bij laat. je ontdekt daarmee dat het denken zoals de meeste mensen dit tegenwoordig in de praktijk doen een verslaving is en met elke verslaving toen wij de 'naakte werkelijkheid' geweld aan.

Het ego is feitelijk een onechte houding hebben ten opzichte van de realiteit- of werkelijkheid waarin je je beweegt. Het is met andere woorden een bepaalde mentaliteit. Denken aan wie je bent en je identificeren met allerlei zaken als zijnde ik of zelf, resulteert in een mentaal bouwwerk wat wij ego noemen.

Hoe meer denkwerk je investeert in dit bouwwerk hoe groter en zwaarder het ego wordt. Je zou bijna kunnen zeggen dat je ego steeds concreter en dichter wordt naarmate er meer mee bezig bent.

Wanneer een mens zich zo sterk identificeert met van alles om zich heen, ontstaat een wezen wat wezenlijk anders van structuur dan wanneer je geen mentaal bouwwerk zoals een ego in je zelf zou hebben. Nu is het zo dat je altijd een ego hebt,  je kan, met andere woorden, niet zonder een ego in deze realiteit leven. Sterker nog wij bouwen allemaal een ego op in reactie met onze leefwereld. Zonder een ego zou je namelijk verpletterd  worden door alle ego's van anderen.

Wanneer je in een contact met een ander je ongemakkelijk voelt of het idee hebt dat andere je niet begrijpt, dan is er iets anders aan de hand dan wat je denkt: wat er gebeurd is namelijk dat de reactie van de ander feitelijk een idee van jouw ego is die de ander oppikt en uitvoert.

In feite zie je hier dus dat het ego aan het werk is, het ego creëert  een denkbeeldige tegenstander of vijand en ageert daar tegen. Feitelijk creëert het ego dus een situatie waar die op kan teren. Het ego is dus alles wat onzuiver is aan onze waarneming in de wereld.

Wat is zuiver waarnemen ? dat is feitelijk alle waarnemen zonder denken.

En onder denken verstaan we dan datgene wat door alle zintuigen is opgenomen gefilterd wordt door het denken.

Zelfs elke wezenlijke ontdekking die je doet, Elke Aha erlebnis, wordt door het ego aangevat om te laten zien hoe belangrijk hij is, terwijl deze ontdekking zeer waarschijnlijk nog miljoenen voor jou al gedaan is toch blijft het ego het graag zien als een belangrijke ontdekking van hemzelf. Zelfs met het beoefenen van spiritualiteit wil het ego dit aanpakken om te laten zien hoe spiritueel het is en dat het dit beter doen dan anderen. het ego kan soms nog doortrapter zijn en zijn beoefening uit het zicht krijgen door zelfs inzichten waarbij je door hebt dat het ego iets doet weer als een prestatie op te vatten en zichzelf daarmee groot te maken. het ego doet dit puur om te maskeren dat ze eigenlijk als de dood is om dood te gaan want uiteindelijk is dat namelijk het lot van elke gedachte, het komt en het gaat. Met het ego is dat niet anders.

Er is iets vreemds aan de hand met het mentale bouwwerk wat je voor 'de wereld' aanzien: Je hebt (on)bewust dingen in je wereld gezet om je bewust te worden, doordat je ontdekt dat het ego situaties creëert ontdek je dat het denken je 'dingen' voorschotelt waar jij iets mee moet doen. Het doel hiervan is om te leren zien en door de structuren heen te leren kijken.

Wanneer je hierin vordert wordt je wakker en zie dat je het zelf bent die de wereld creëert

Zie dit niet als dat je letterlijk anderen- en objecten creëert maar doorzie dat het de situaties zijn die jij creëert, daarmee ontstaat een wereld zoals jij die hebt geschapen dit is een belangrijk onderscheid om te zien.

Alle begrip is een bouwwerk. Begrip ontstaat door inzicht in een vorige  situatie die je in de tijd niet begreep maar nu wel en dit vernieuwde inzicht gaat fungeren  voor een volgende inzicht. Je gaat door met denken wat je wil begrijpen, totdat je ziet en opgeeft en gaat begrijpen dat begrijpen ook niet toereikend is, dan kun je je neerleggen bij het feit dat dingen gewoon zijn. Je bent en dat is goed.

'De menselijke ui is als yin yang, in de zin dat je kennis opbouwt terwijl je lagen van je ego wegpelt. Kennis vermeerderd, onwetendheid verminderd.'

Ons lichamelijk wezen kun je zien als een marionet, wanneer je onbewust bent van dit feit is ons denken de poppenspeler. En de poppenspeler is in het geval dat je je onbewust bent van dit feit het ego.

Wanneer je wakker wordt en je bewust wordt van je wezenlijkheid zul je zien dat het denken de touwtjes in handen heeft, maar tegelijkertijd ben je er nu van bewust dat het zo is en dat jij (het zelf) die touwtjes kunt overnemen. Nu is het 'werkelijke zijn' de poppenspeler geworden.

Met andere woorden zodra je wakker bent kun je zien dat je een slaafje bent van het denken. Door dit inzicht kun je zaken gaan veranderen, dan kun je echt gaan leven.

Het ego is dus geen vijand het is gewoon onwetendheid.