Waanbeeld

Wanneer ik zeg: "ik hou van jou" en jij me daarop zegt: "jij houd helemaal niet van mij" zeg je me eigenlijk dat ik niet de waarheid spreek. Hoe kan jij nu denken dat ik je niet de waarheid vertel?

Dat kan alleen als jij niet datgeen van mij wil accepteren als waarheid. Waarom wil je die waarheid niet accepteren van mij? Omdat je een angst hebt dat ik je alleen maar dingen zeg om iets van jou te krijgen. Omdat jij denkt dat ik mijn zin wil krijgen! Wanneer denk iemand op zo'n manier. Als diegene vaak genoeg teleur gesteld is in het verleden en als 'waarheid' heeft aangenomen dat niemand ooit je de werkelijke waarheid zal vertellen vanuit het geloof dat een ander altijd iets van je wil hebben.

Feitelijk geloof je niet in de goedheid van die ander (wie dat dan ook is) en heb je het idee omarmd dat de ander diep van binnen slecht of gewetenloos is. Je hebt dus voor jezelf 'vastgesteld' dat alleen jij in de wereld de waarheid kent en alle anderen deze wegmoffelen of niet kennen en dit nooit eerlijk aan jou zullen vertellen. Je hebt een onderscheid gemaakt tussen jouzelf en alle anderen en daarbij geconcludeerd dat je alleen jezelf kan vertrouwen. Niemand kan vertrouwd worden want iedereen is uit op zijn eigen gewin. Je hebt, met andere woorden, het vertrouwen in anderen verloren.

Wanneer je het vertrouwen in anderen verliest is de wereld een eenzame plaats geworden waar alles en iedereen op zichzelf is. Een plaats waar niemand op zijn blauwe ogen geloofd mag worden. En elke keer als je het opnieuw probeert wordt de vertrouwen geschaad door die ander, of die dat nu daadwerkelijk doet of niet. Het moet gewoonweg in jouw wereldbeeld zo worden ingepast.

Waar zit hem nu de kneep? Je hebt het contact met je echte zelf verloren, je leeft in de waan dat jij een eiland bent in een oceaan van oneerlijkheid.

De wereld is een eenzame plek vol wrede wezens waar je continue op je hoede moet zijn om niet gebruikt te worden! 

Je fundamentele angst is ten onder te gaan in deze poel van verderf.

Waar ben je bang voor? Dat jouw ziel verloren gaat? Dat je pijn wordt gedaan?

Zie je dan niet dat jij jezelf continue pijn aan het doen bent door op deze manier je werkelijkheid te beleven? Zie je dan ook niet dat jij het waanbeeld hebt dat jij de enige werkelijk levende bent in een wereld van onechtheid en wezenloze dingen, want dat maak je dan namelijk van die ander. Je verdoemd die ander tot een zielloos wezen, een zombie waar je bang voor moet zijn. Zie je niet dat deze gedachten je alle kracht en leven ontnemen, je wordt zelf die 'outcast' die je denk in al die anderen te zien.