Een druppel in de Oceaan, een blog over menswording

De mens van tegenwoordig heeft zichzelf verrijkt met allerlei technologische zaken die ons (uiterlijk) leven vergemakkelijkt en verrijkt (wat dat inhoud?) Toch is de gemiddelde mens niet altijd tevreden met zichzelf, kijk maar eens naar andere mensen die rondom je leven, wanneer je buiten loopt of ergens heen gaat. Sommige mensen hebben lange (ontevreden) gezichten en gaan zichtbaar gebukt onder psychische en/of lichamelijke lasten. Is de realiteit zo moeilijk te beleven? De realiteit beleven De realiteit is datgene wat ons elke dag voorhanden is, het is alles wat we binnen-, en buiten ons ervaren. De realiteit is een dimensie waarin wij ons lichamelijk begeven. Met lichamelijk bedoel ik hierbij de definitie van lichamelijkheid zoals de yoga die kent, deze is gedefinieerd als de vijf manifestaties van het bewustzijn in de vorm van lichamelijkheid genaamd Kosha's , link 2 Beleven van de realiteit De realiteit is wat die is, aanvaarden is een eis voor een gelukkig en ongecompl

Ik ben de leegte die aanschouwd, mijn bewustzijn weerspiegeld mijn manifestaties van eindigheid in oneindigheid. Ik ben en zal 'altijd' zijn bij gebrek aan concepten om me uit te drukken omdat dit onmogelijk is. Taal en woorden kunnen concepten en inhoudelijkheid uitdrukken, dat is de gewone zin van het woord, maar je kan taal en woorden ook gebruiken om ervaringen over te brengen, puur door de gevoelsmatige aspecten van taal en  woorden te gebruiken. Deze vorm van communicatie is veel gebruikt door mystici en andere wijze mensen. Een zelf-geactualiseerd  persoon reageert op actualiteit, zuiver uit opmerkzaamheid of nieuwsgierigheid. Een niet zelf-geactualiseerd  persoon reageert op gedachten over actualiteit. Zodra het denken beschrijvingen of voorspelling gaat maken legt het een gedacht patroon over de realiteit, dit patroon kan op zijn beurt het uitgangspunt worden voor verder denkwerk over de realiteit, je dit realiseren en bewust zijn is je 'waarheidseli

Hoe bestaan wij als wezen, op welke manier existeren wij in de realiteit? deze blog werkt deze vraag wat dieper uit: Afgescheiden? De manifestatie van een wezen is zijn manier om te zijn en te kunnen ervaren. Wij levende wezens (en zelfs alle mogelijke objecten die existeren) zijn altijd een afscheiding van 'het alles' door de afscheiding (die wij zijn van het ongemanifesteerde) hierdoor zijn we gelimiteerd en zijn we een punt op het tijd-ruimtelijke vlak. Wat betekent dit? (Voor het gemak vertaald naar mijzelf) ik ervaar vanuit dit punt in tijd en ruimte. Ik kan alleen zo ervaren, niet anders, voor zover mijn zintuigen dit toelaten. Er zal altijd een beleving zijn zodra er afgescheidenheid bestaat (zoals een ding of een wezen zoals we dat noemen) zodra er beleving is is er afgescheidenheid, deze zaken zijn wederkerig en onafscheidelijk. het een kan niet zonder het andere bestaan alleen door onze manier van waarnemen menen wij afgescheiden zaken waar te nemen. we zien ni

Afgelopen zaterdag (18 maart 2017) heb ik mijn tweede Ayahuasca ceremonie bijgewoond. Op een bekend adres kwamen 12 uiterst enthousiaste en fijne mensen bij elkaar en de sfeer was heel goed en ontspannen. Opbouw ceremonie  Tijdens deze ceremonie is er begeleiding van een ervaren sjamaan en extra hulp. De begeleiding is altijd uitstekend evenals de muziek en overige entourage. Tijdens de ceremonie wordt er gewerkt met weinig licht, diverse geuren in de vorm van gerookte sticks-, hout of pijp en plantenspuit waarmee bloemen essence wordt verspreid. De ceremonie begint met een begeleiden praatje door de sjamaan die ons verteld over wat en hoe we dingen doen. In de ceremonie wordt gewerkt met tabak essence van de mapacho  plant en Ayahuasa als een vloeistof. Als eerste krijg je de mapacho in vloeibare vorm in je hand welke je door de neus moet inhaleren. Dit spul is erg sterk en werkt volgens de sjamaan medicinaal. Het verankerd je op aarde en grijpt ook blokkades aan. Bij mijzelf

De laatste blogentry ging over de manier waarop onze geest het moment kan kapen of gijzelen omdat ons lijf (organisme) gevaar voor eigen leven meent te detecteren. Nu is het ook zo dat wat de geest kan, het fysieke lichaam dit niet vreemd is. Instinct en cultuur Ons fysieke lichaam is een van met meest ingewikkelde machines die hier op aarde bestaan. Let wel het is niet een man-made machine maar een nature-made machine en de  natuur gebruikt 'biologische bouwmaterialen'. In ons lichaam zit een hele history van alle levende wezens die hier op aarde zijn geweest opgesloten in ons DNA en ergens anders (collectieve geheugen van GAIA?) . In dit geheugen zitten diverse overlevingskansen mechanismen en kennis over overleven opgeslagen. De noemer waaronder wij dit kennen is instinct. Ook wij mensen hebben instincten en reageren daar op maar bij ons is er iets vreemds aan de hand. Doordat wij een sociale structuur kennen in de vormen van cultuur en samenleving wordt heel on

​ Het denken heeft een interessante eigenschap: het kan het moment gijzelen om met een totale focus het moment te evalueren en er een mogelijke actie voor uit te denken. Neem als voorbeeld je smartphone: wanneer je in gesprek met iemand bent of aan het werk en je smartphone geeft een ping op een push bericht of whatsapp dan zullen 9 van de 10 mensen direct hun aandacht vestigen op het bericht. Merk je dan ook dat je aandacht voor datgeen je mee bezig was even helemaal weg was? Zo gaat dit de hele dag door, je bent ergens mee bezig en ineens, door een trigger, is je aandacht naar iets anders verschoven. Het nut van 'momentary highjack' Deze eigenschap heeft hoogst waarschijnlijk met ons (geërfde) overlevingsmechanisme te maken om de (re)actie op het moment zo effectief mogelijk te maken zodat we kunnen overleven. Maar aangezien wij mensen tegenwoordig geen gevaren hebben te duchten (behalve misschien van andere mensen met gestoorde realiteitszin of het verkeer enz.) is deze

Een echte wijze is één met de realiteit. Een echte wijze zal nooit de realiteit verdraaien of gebruiken voor elk ander doel dan die welke de realiteit ondersteunt en de mensheid (en andere levende wezens) helpt haar doel als wezen te verwezenlijken. De essentie van wijsheid ligt dus in de realisatie dat elk levend wezen mag zijn wie die is en mag groeien naar datgeen het wil zijn. De echte wijze zal dus alleen de minder wijzen een richting wijzen waar de realiteit gekend en ervaren kan worden. De echte wijze weet ook dat alle minder wijzen alleen minder wijs zijn omdat ze nog niet op de juiste wijze in het leven staan, hij realiseert zich ook dat elk wezen wat zich niet volledig heeft gerealiseerd tot wat het in potentie kan zijn de mogelijkheid heeft om dit wel te kunnen zijn (of worden), het enige wat de zoeker zich moet realiseren is dat er gezocht wordt op een niet zo efficiënte manier, je zoekt, met andere woorden, vanuit een veronderstelling en wil niet echt de waarheid kenne

Vanaf het moment dat ons intellect (grofweg het denken van de geest) ons leven gaat overnemen (wat ergens in de kindertijd gebeurt) wil dit intellect grip hebben op de realiteit en hier controle op uitoefenen. Wij voelen ons ongemakkelijk bij de continue verandering van het momentele NU. In reactie daarop creëert de geest containers. Containers voor de identiteit en containers voor alles wat daar buiten ligt. Wij mensen gebruiken voor alles wat we meemaken containers in de vorm van labels om zaken te ordenen en categoriseren. We gebruiken de labels omdat de geest met weinig moeite de wereld wil benaderen, ze wil, met andere woorden, niet gestoord worden door dat lastige NU wat continue veranderd, en creëert in reactie daar op, een fictieve realiteit die we de psychologische realiteit noemen. Deze containers zijn een poging van de geest om zaken uit het momentele NU te vangen om ze zo mee te nemen naar elk willekeurig moment. Het idee hier achter is dat de geest maar eenmalig

‘Ons intellect knipt alles open maar komt nooit aan de binnenkant’ Waarom denken zoveel mensen dan dat we met het instrument intellect zaken heel kunnen maken? Sadhguru zegt: ‘ we gebruiken een schaar om te naaien ’ hij wijst op het feit dat het intellect heel goed zaken open kan maken (als metafoor van de schaar) om te kunnen bekijken hoe iets werkt of in elkaar zit. Wanneer we iets echter willen dichtmaken (laten helen) proberen we ook diezelfde schaar daar ook voor te gebruiken. Is het dan gek dat datgene juist nog meer kapot gaat? Nee natuurlijk niet maar dat komt doordat je een schaar wil gebruiken om te naaien! Neem als voorbeeld een situatie waarbij de ene persoon iets met de andere persoon heeft gedaan. In de existentiële realiteit (de realiteit waarin alle wezens en voorwerpen bestaan zoals ze zijn op zichzelf) is dat precies wat het is. Er gebeurt wat en dat heeft een bepaald gevolg en daarna gaat alles gewoon door met wat het is. Wat gebeurt er in het intell

Een van de grootste ontdekkingen die een mens kan doen is die ontdekking waarbij je je de gewaarwording van 'ik ben' doet en je realiseert dat deze gewaarwording van een andere orde is dan de dagelijkse gewaarwording van bijvoorbeeld je lichaam. Deze gewaarwording veroorzaak vaak een complete verschuiving in je ervaring van wie je denkt te zijn. Het kan, mijn inziens, twee kanten uit: je kan je er voor afsluiten vanuit het idee dat dit toch een volkomen zinloze fantasie is, of je kan tot het inzicht komen dat je iets werkelijks hebt ervaren wat je inzicht in het leven verdiept. Wanneer je het tweede pad in slaat (zoals ik) kom je gaandeweg tot de ontdekking dat dit inzicht even triviaal als diepgaand is als die van alle mystici-, heiligen en wijzen die je voor zijn gegaan. Welke inzichten brengt dit tweede pad je? Het inzicht 'ik ben' laat je zien dat dit ik-gevoel niet gebonden is aan tijd of vorm. Dit inzicht geeft je de wetenschap dat het leven altijd IS en

De enige waarheid in de concrete realiteit is dat alles continue veranderd; alles is, in andere woorden, 'in flux'. Hoe weten wij dat? Doordat wij weten hoe onze zintuigen fungeren. Dat doen ze doordat er een 'continue' stroom van energie waarneming in de zintuigen opwekt. Zonder die stroom van energie is er geen waarneming. Hoe kan het dat alles wat wij waarnemen geschied? Doordat al het waargenomene in continue beweging is. Een ervaring is alleen vanuit een punt. De ervaring gecombineerd met het bewustzijn, geconcentreerd op een brandpunt (eng. Focal point) is datgeen we het lichaam noemen. De diepere betekenis ligt hierin dat bewustzijn niet kan bestaan zonder 'point of attention'. de conclusie die hier uit volgt is: De ervaring leeft alleen in het lichaam. Ervaren is lichamelijk aanwezig zijn, lichamelijk aanwezig zijn is ervaren. Denken en ervaren zijn twee vormen van gewaar zijn. Het zijn twee kanten van dezelfde ‘medaille’ en het gewaar z

Een relatie is soms net als nieuw speeltje. In het begin is het speeltje nieuw en interessant en wil je er telkens opnieuw mee spelen. Na een tijdje wordt het speeltje gewoon, en wordt het iets wat je in 'bezit' hebt. Het wordt, met andere woorden, iets wat jou identificeert. Na verloop van tijd zal, als het nieuwe er vanaf is, het 'object' van je relatie iets worden wat zo in en in bekend is dat je je bij het minste of geringste gaat storen aan elk niet-perfect aspect er van. Uiteraard is dit alles wat hierboven beschreven is allemaal denken en conceptueel met denk-objecten omgaan, wanneer je je bewust wordt van dit feit krijg je de mogelijkheid om uit deze manier van denken te stappen en je bewust te worden van je relatie met de ander. Je leert zien dat de ander net zo is als jij, een levend mens die zich ook zo bewust is van zichzelf net als jij. En als je je dit alles realiseert ga je inzien dat deze hele manier van met-mensen-omgaan een hele artificiële kijk