Gewaar zijn

De enige waarheid in de concrete realiteit is dat alles continue veranderd; alles is, in andere woorden, 'in flux'.

Hoe weten wij dat? Doordat wij weten hoe onze zintuigen fungeren. Dat doen ze doordat er een 'continue' stroom van energie waarneming in de zintuigen opwekt. Zonder die stroom van energie is er geen waarneming. Hoe kan het dat alles wat wij waarnemen geschied? Doordat al het waargenomene in continue beweging is.

Een ervaring is alleen vanuit een punt. De ervaring gecombineerd met het bewustzijn, geconcentreerd op een brandpunt (eng. Focal point) is datgeen we het lichaam noemen. De diepere betekenis ligt hierin dat bewustzijn niet kan bestaan zonder 'point of attention'. de conclusie die hier uit volgt is: De ervaring leeft alleen in het lichaam.

Ervaren is lichamelijk aanwezig zijn, lichamelijk aanwezig zijn is ervaren.

Denken en ervaren zijn twee vormen van gewaar zijn. Het zijn twee kanten van dezelfde ‘medaille’ en het gewaar zijn van dit inzicht is wie je bent. je bent dus niet hetgeen je gewaar wordt!!!

Het ontwaken zoals ik dat meemaak had niet anders gekund dan op de manier zoals ik nu ben want mijn unieke gezichtspunt in de wereld bepaald mijn unieke kijk op de wereld en daar volgt weer een uniek wereldbeeld uit. dit alles wel met in het achterhoofd de notie dat de uniekheid van mijn bestaan louter en alleen te maken heeft met mijn lichamelijke vorm (incl mijn geest). zelfs de waarnemer van dit unieks is uniek doordat die de waarnemer is van deze manifestatie in de realiteit. Wanneer dit lichaam versleten is en uitdooft, dooft ook alles wat met deze vorm uit, dus ook de waarnemer. 

De waarnemer is gewaar dat die IS, wat is deze is-heid nu eigenlijk? begin je je gewaar te worden van de paradoxale toestand van de waarnemer? die is zich gewaar en is ook gewaar dat die het is die dit gewaar is. Wat is dit gewaar zijn?

Om alles gewaar te zijn (het universum) kun je het niet zijn. Ik ben niets en ben alles gewaar, dit lijkt onlogisch want kun je niets zijn om alles waar te nemen? als je er vanuit het gewaar zijn bekijkt ben je alles die zich gewaar is in het niets.

Conclusie: alles is niets en niets is alles

Met dezelfde logica als tevoren ontdek je hiermee dat alles en niets twee kanten zijn van een het hetzelfde wat niet gekend kan worden.

Het denken wordt gevoed door de oneindigheid die het in de act van het denken gewaar wordt want het denken creëert oneindige loops van (h)erkenning naar ontkenning tot overstijgende vorm van kennen, welke op zijn beurt weer het startpunt vormt voor een nieuwe loop van (h)erkenning naar ontkenning.

Daar waar de aandacht zich op vestigt wordt alles uitvergroot.

Als iedereen recht heeft op zijn eigen waarheid en werkelijkheid, wat doen wij met z'n allen dan hier samen?

Antwoord: omdat in een enkelvoudige waarheid of werkelijkheid alles louter IS, het is een statische toestand. Anderen zijn ervoor om een dynamiek te verkrijgen, op deze manier ontstaat leven.