Het 'grote plaatje'

Wanneer we spreken over 'het grote plaatje' heeft waarschijnlijk ieder mens die dit leest en er over nadenkt een eigen beeld bij dit concept.

Het grote plaatje is in het algemeen een poging de wereld te bevatten zoals ze is en tegelijkertijd jouw eigen bestaan en inbreng in deze wereld te zien en ervaren.

in deze blog zal ik verschillende invalshoeken over het grote plaatje behandelen.

Wie ben ik in het grote geheel?

Ik ervaar de wereld op een unieke manier, die ervaring in deze vorm creëert mijn herinneringen, gevoelens enz. alles wat ik mooi, lief, zacht en ontroerend vind verdwijnt wanneer mijn vorm verdwijnt.

Dat is de melancholie van het leven. In het grote plaatje ben ik een van de ontelbaar velen en in die zin is mijn unieke wereldbeeld en alles wat er vanaf is geleid niet zo bijzonder of niet meer bijzonder dan die van de ander.

Je realiseren dat je nu dit bent en alleen in deze vorm die unieke ervaring hebt doet je realiseren dat jouw leven, ervaren en voelen uniek zijn, die ervaringen die jij hebt zijn enkel en alleen van jou, je kan ze wel delen met een ander en dan mengt jouw unieke ervaring zich met die van een ander.

Liefde is een fundamentele eigenschap van het leven. Jouw unieke ervaring van liefde is er maar éénmaal, de melancholie die daar in schuilt is onvoorstelbaar!

Wereldmodel

Het grote plaatje is zo groot als je wereldmodel.

Mensen zoomen de hele dag door in- en uit het grote plaatje naar het kleine (persoonlijke) plaatje.

De ene doet dit meer dan de anders.

Ik het kleine plaatje is de actiebereidheid groter dan het grote want in het kleine plaatje staat alles zeer dicht bij je. In het grote plaatje zijn er altijd afstemming tussen de kleine plaatjes van alle betrokkenen. Actiebereidheid binnen het grote plaatje is dus een afstemming en compromis tussen de kleine plaatjes.

Degene met het meeste 'gewicht' in het grote plaatje legt is vaak degene die de richting aangeeft, de rest volgt of accepteert. In het grote plaatje is balans alles. Zo is het dat in het grote plaatje vrijwel altijd dat een partij 'water bij de wijn' doet om de balans te houden.

Het grote plaatje is voor mij en jou een afspiegeling van je ideale wensen, terwijl het kleine van je (eigen) werkelijke wensen doorspekt is, doorspekt van van ego dus, deze plaatjes zijn meestal niet synchroon.

Ik ben ingebed in het grote plaatje

Zeggen of denken dat jouw unieke persoonlijke interpretatie van de werkelijkheid (je persoonlijkheid) het niet waard is om te leven en liefde te ontvangen is gelijk aan het ontkennen van je bestaan.

Je bent immers liefde en jezelf aan het leven onttrekken is dus je liefde onttrekken aan de wereld; feitelijk is het dus een egoïstische daad. vanwaar deze uitwijding over liefde? liefde is de grote motor achter onze hele samenleving. zonder liefde zou een mens wegkwijnen en niet meer in staat zijn zich in de wereld te begeven.

In het grote plaatje is de persoon ingebed in de omgeving en kan daar niet los van worden gezien. De persoon heeft voorkeuren, neigingen, opgedane motorische eigenschappen en gedragingen die niet noodzakelijkerwijs overeen hoeven te stemmen met de omgeving.

Wanneer meerdere personen bij elkaar zijn worden er altijd (vaak stilzwijgend) afspraken gemaakt. Het grote plaatje gaat over het bewustzijn van de individuele persoon met betrekking tot die afspraken. De reactie van de persoon op de situatie is altijd een mengeling van persoonlijke voorkeuren en gedragingen met de (stilzwijgende) afspraken.

Waar de persoon op uit is, is een gevoel van welbehagen, geluk of anders zo min mogelijk ongemak.

Een balans vinden is dus waar het in het grote plaatje om gaat.

Mijn lichamelijkheid bepaald mijn wereldbeeld, en het beeld wat ik de wereld geef

Waar het met onze lichamelijkheid, wat betreft het grote plaatje, op neer komt is het feit dat deze vorm (ons lichaam) ons specifieke eigenschappen geeft die we alleen in deze vorm kunnen gebruiken en daar vanuit ervaring kunnen opdoen. De lichamelijkheid heeft ook als consequentie dat de ervaring de lichamelijkheid constitueert, de lichamelijkheid is dus, met andere woorden, de ervaring en alle gevoelszaken die daar aan vast zitten. 

Zaken als proeven, ruiken, voelen, zien en horen zijn dus gekoppeld aan de lichamelijke functies en zintuigen. Genieten is een afgeleide daar van evenals (pijn)lijden, in extase geraken enz.

Alleen in deze lichamelijke vorm kunnen wij hiervan leren en er van genieten of lijden of wat dan ook.

De lichamelijke vorm geeft dus zijn hele eigen werkelijkheid en sluit je (de waarnemer of het bewustzijn) op in in dit proces. 

'Ik ben' krijgt daar mee een uitgebreide betekenis. Ik ben weliswaar de waarnemer of bewustzijn van.. maar ik ben daar niet los van; mijn hele wereld is doordrenkt van dit feit.

Jezelf lichamelijk afzijdig houden is dus tegelijkertijd een verzet tegen deze lichamelijkheid en ook een gemis aan alle 'producten' van dit geïncarneerd zijn. Het is je eigen keuze maar vanuit het grote plaatje gaat het volgende rondom lichamelijkheid wel op: "zoef.... what was that?, that was your life mate!, can i get another one? No not that one, if you Will you can start all over again as a baby"

Relativiteit en afstemming op elkaar

In het grote plaatje is alles relatief: wat op microscopisch-, of normaal niveau groot is, is op een hoger niveau klein of onzichtbaar. Zo is het ook met een mens. Op het niveau van je dagelijkse bezigheden is een actie of opmerking van iemand iets wat je hele dag kan doorwerken. Wanneer je het geval een maand later bekijkt kan het heel onbelangrijk blijken te zijn.

In het hele grote plaatje zijn jij en ik niet belangrijker dan de ander, daarom is het van belang te kijken naar het niveau waarop zaken gebeuren in relatie tot de beleving daar van (veelal het individuele niveau). Het grote plaatje gaat dus over de beleving en interactie op dat niveau.

Wat is de individuele intentie, hoe wordt die gecommuniceerd en hoe komt deze over op de ander.

Wanneer een of beide partijen niet communiceren op hetzelfde niveau krijg je miscommunicatie en onbegrip. Wanneer daar bij zaken ingevuld gaan worden kunnen er situaties ontstaan die virtueel zijn, de situatie bestaat alleen in het hoofd van één van de partijen. Dit leid tot onbegrip, frustratie en kan een relatie ontwrichten.

Voor het grote plaatje geld dus als eerste: stem de niveaus en begrip met elkaar af!!

Waaraan kan je merken dat er miscommunicatie plaatsvindt? Dit is bijvoorbeeld te merken aan de reactie van de ander: wanneer de ander bedachtzaam kijkt, emotioneel reageert of signaal afgeeft dat hij of zij geen idee heeft waar het over gaat, is het zaak dat er eerst wordt afgestemd op de ander.

Afstemming kan alleen succesvol worden uitgevoerd wanneer je flexibel bent over je wereldmodel.  Maar als je echter ervan uitgaat dat jouw wereld model de waarheid is en de werkelijkheid beschrijft zoals die dat 'werkelijk' is, dan is een afstemming met een ander onmogelijk geworden.

In contact wat hier op volgt zal er onbegrip en frustratie volgen en uiteindelijk een hoop pijn en afstand volgen op elkaar.

Communicatie in het grote plaatje

Het grote plaatje werkt op alle niveaus van het bestaan van fysiek via mentaal tot spiritueel niveau, het gevoel's niveau niet uitgezonderd. De mate waarin je opmerkzaam bent in elk van deze niveau's bepaalt hoe goed je de ander kan inschatten. Een ander zien betekent dus een afstemming gemaakt hebben op alle niveau's van communicatie en hierover hebben gereflecteerd. 

De communicatie geschied dan ook op al deze niveau's en de ander zal zich in dit geval begrepen en gezien voelen.