Denkbeeld
'Wanneer je jezelf definieerd in denkbeelden is dat hetzelfde als je raam vol schilderen. op een gegeven moment zie je er niets meer door, alleen die troep die jijzelf er op hebt gekwakt'
'Ik' ben niet te bevatten
Wie ben ik? Hoe langer ik over die vraag nadenk hoe meer ik tot de conclusie kom dat ik niet één wezen ben maar een verzameling van zijn-den ik ben een fysiek wezen bestaand uit vele fysieke sub systemen. Ik ben ook mijn brein en alle verhalen die dit produceert. (En dat is ook een fysiek sub systeem) Ik ben ook al mijn gedachten en emoties die op dit moment mij definiëren (dit betekent letterlijk: begrenst vormen) naast al deze dingen ben ik ook collectief zijn en bewust daar van, dat bewustzijn gaat individueel nog verder binnen de spirituele dimensies wat uiteindelijk resulteert in de realisatie dat alle bewustzijn een is. De realisatie van één is tegelijk zijn en niet zijn want één kan niet over zichzelf reflecteren. Uiteindelijk ben ik dus alles en niets wat niets zegt maar zo is dat met alle essentiële zaken die niet door het denken te vatten zijn.
Reacties
Een reactie posten