Ik ben niet wat jij van mij ‘maakt’

Het inzicht ontvalt me vanochtend dat mensen vanaf kleins af aan zichzelf wijs maken dat ze datgene zijn wat ze van zichzelf denken of anders gezegd onze gedachten vormen ons. Dit zegt ons niet dat denken een slecht iets is, nee dit zegt ons alleen dat de inhoud van het denken ons voortduuwt naar datgeen wij van onszelf denken.

Wanneer een mens geboren wordt is het één met alles wat ze meemaakt; de hele wereld dat ben jij en jij bent de wereld. Totdat je er achter komt dat de wereld niet reageert op wat jij op dat moment er van wil. Daar ontstaat de eerste splitsing tussen de wereld en datgene ik dan nu ‘het kleine ik’ noem. Deze splitsingen ontvallen je nog vele malen en omdat je nog zo jong bent en weinig invloed uit kan oefenen op je omgeving (je bent nog maar een baby of kleuter) ben je overgeleverd aan de genade van die omgeving en iedereen die zich daar in bevind.

Zo bouw je door de jaren heen een zelfbeeld op waarmee jij je identificeert. Dit zelfbeeld word ook vaak ego genoemd. Ik ben geneigd dit zelfbeeld te verbeelden als een kleine representatie in jezelf in de vorm van een beeld in je voorstellingsvermogen om het iets tastbaar te maken voor mijn begrip. Dit beeld is jouw ‘recept’ voor je gedrag. Het schrijft je als het ware, voor in wat voor situatie dan ook, hoe jij zal reageren.

Nu is dit zelfbeeld voor een groot deel bepaald door meningen van anderen buiten je, meningen in de trant van: “ jij bent ook altijd zo koppig” of “ik ken jou als een heel vriendelijk persoon die altijd voor iemand klaar staat” het is echt een hele berg meningen die je een gevoel van identiteit geven. Dit combineer jijzelf met ervaringen uit eigen hand en van anderen tot een coherent beeld van jezelf. Nadat je dit beeld voor bijna elke situatie hebt geperfectioneerd ga je het bestendigen met gedrag en nieuwe ideeën over hoe je bent.

Dit zelfbeeld draag je ook uit naar buiten in de vorm van gedrag. Dit wordt opgepikt door anderen die daar, aan de hand van hun eigen zelfbeeld en ervaringen, weer een beeld van jou van opbouwen. (afhankelijk van hun begrip van de werkelijkheid!, mensen die deze mechanismen van het verstand doorzien zullen wel uitkijken een beeld van je te vormen! maar dit is tegenwoordig nog altijd een minderheid van alle mensen die je tegenkomt) hoe completer het beeld de ander van jou heeft hoe strakker het ‘corset van dit beeld’ voor je wordt. Mensen gaan verwachten dat jij altijd dat gedrag vertoond wat overeen komt met hun beeld van jou.

Wanneer je in een relatie met een ander terecht komt spelen deze zaken allemaal een rol. Je inter-acteerd met de ander op basis van je gedragingen en bundeling van gedragingen (rollen genoemd) met elkaar.

Wanneer je dit beschreven mechanisme niet overdacht en doorzien hebt zul je ontdekken dat conflicten en problemen in een relatie allemaal gebaseerd zijn op de verwachtingen die de ander van je heeft en jouw reactie op die verwachtingen enz. er ontstaan hele ketens van gedragingen die soms uitmonden in ruzies en campagnes tegen 'die vermeende ander die mij niets goeds toewenst'.

Wat we op dergelijke momenten missen is het inzicht dat dit alles allemaal een product is van ons denken, over en weer met elkaar.

Deze processen kosten ons enorme hoeveelheden levens energie, het slokt letterlijk al onze energie op als we denken over die vermeende eigenschap van die ander en wat die daar mee wil bereiken bij mij. Het zijn oneindige gedachten die ons helemaal meevoeren in de dimensie van het denken en daarmee uit de realiteit.

Pas wanneer je deze patronen doorziet heb je de kans om ze ook te doorbreken. De oplossing voor dit hele verhaal is de volgende: Je stopt met je te identificeren met dat zelfbeeld, zolang je dat namelijk wel blijft doen zal dat zelfbeeld, wat die ander van jou heeft, fungeren als een soort voodoo pop waarmee die ander jou pijn kan doen en jou naar zijn/haar hand kan zetten.

Wanneer je zegt: “ik ben meester van mijn eigen gevoelens en emoties, ik ben niet jouw slaaf” kun je afstand gaan nemen van dat ego wat je altijd aan deze materiële werkelijkheid- en anderen bind.

Het vergt dus een mentale omschakeling van 'slaaf van je ego zijn' naar 'meester van je zelf zijn'.

Je stapt dus uit het beeld wat je van jezelf hebt gecreëerd. hoe je dit kan doen is onderwerp voor een andere blog en van vele boeken die over dit onderwerp zijn geschreven. De bekendste methodieken zijn afgeleid van de Hindoeïstische veda's en de Boeddhistische overleveringen.

Dit is de eerste grote stap naar zelfverwerkelijking, de volgende stap is leren inzien dat dit hele ego verhaal alleen maar een product van je denken is. Ook daar kun je afstand van nemen. Wanneer je dat doet zul je gaan inzien dat het denken tot dat moment je hele leven heeft gedomineerd. Vanaf dit moment kun je ook kiezen voor een ander levenspad wat gekenmerkt wordt door te leven in het NU.
Dit pad houdt in dat je jezelf niet te laten ondersneeuwen door meningen en reacties van anderen maar datgene te doen wat goed voelt en je wordt ingegeven. Het wordt een leven wat zich kenmerkt door overgave aan de stroom van het leven, de levensenergie (die maakt dat we leven) je laten meevoeren naar waar het dan ook wil gaan.

Dit is een spirituele overgave aan het leven.