Maat of automaat?

Het leven is een verzameling van (oneindige) loop's (geboorte-dood-herboren worden, leren, in praktijk brengen en verder leren), wanneer je dit onderkend kun je de loops observeren. Loops kunnen observeren betekent ook dat je de loops herkend. de grote vraag is: waar komt de herkenning vandaan?

Als denken het ordenen van objectiveringen van de realiteit is, komt direct de vraag naar boven vanuit welk startpunt begint het denken? Met welk object of concept beginnen wij de realiteit te ordenen naar eigen inzicht?

Wanneer we spreken van herkenning betekent dit dat iets herkend wordt wat is dat iets (in wezen) en hoe werkt die herkenning?

Het helpt niet om deze vraag te omzeilen met een antwoord als: datgene wat herkent wordt, wordt gekoppeld aan een archetype of object wat je bij geboorte hebt meegekregen want daarmee wordt de vraag niet beantwoord.

We moeten dieper gaan graven met de vraag wat is herkenning? Het moet ongetwijfeld iets te maken hebben met herinneringen oftewel het geheugen. Dan komt daarmee de vraag naar voren wat is het geheugen en hoe komt het het geheugen gevuld? Mijn idee over het denken en hoe het ons dient is het volgende: in ons leven ervaren we elke dag allerlei zaken, we doen ervaring op door onze zintuigen en met het opdoen van ervaringen vullen we tegelijkertijd ons geheugen. Het denken is een hulpmiddel voor ons om uit die berg rauw feitenmateriaal overeenstemmende zaken te vinden, te ordenen en hier een betekenis aan te geven in de vorm van woorden, labels etc.

Gaandeweg komt er bij deze berg kennis, ook kennis en ervaring van anderen bij via leren en interacteren met andere mensen. 

Iedereen onderkend deze bovenstaande feiten, bewust of onbewust, feit is: de meeste mensen hebben een hekel aan oneindigheid een oneindige zaken. Daarnaast hebben veel mensen ook moeite met acceptatie dat ze niet alles wetend en alles kunnend zijn. Veel mensen hebben hun geloof gevonden in het materialisme wat sinds enkele eeuwen hier op aarde in de menselijke samenlevingen leeft. Deze vormen van geloof fungeren als een enorm blok aan ons been, als een muur rondom onze zielen. Het gevolg hiervan is dat mensen zich gaan richten naar autoriteit. Mensen stoppen met zich vragen te stellen over hoe en wat, waarom ben ik zo en doe ik zo?

Wanneer je je neerlegt bij autoriteit ga je je leven leven als een automaat.

Alle spontaniteit en leven verdwijnt uit je beleving. Je beleving wordt een stilleven.

Spiritualiteit begint met de vraag: "wanneer ga je nu eens verder kijken dan de gegeven antwoorden?"

De beweging van het leven is van stelling naar tegenoverstelling om daarna te komen tot overstijging die op zijn beurt weer een stelling is voor een nieuwe beweging. het is een oneindige loop die de moeite van het bekijken waard is.